Нашите мили Бугари

Пишува: Јанко ИЛКОВСКИ - Вестник ВЕЧЕР - Македониjа, 26.04.2007:  Бр. 13483

Од овој текст ги исклучувам сите добронамерни луѓе, мои пријатели и разумни добросрдечни души од Бугарија, сеедно дали се обичен плебс, или се политичари интелектуалци, уметници...шо год да е...кои постојано се засрамени од нетолерантноста на бугарското општество, особено по прашањата на малцинствата. Ова текстче е мое лично согледување на нештата без претензија да се мудрува и да изнесува релевантни историски факти.

Страшно е што една земја која шурувала со фашизмот и истиот и го практикувала иако никогаш официјално не се декларилала како таква, денес е нераскинлив дел од ткивото наречено ЕУ. Браос, но кога само ќе си направам ситен есап дека сите земји кои беа на страната на оската се денес носителите на Унијата, а оние кои дадоа најголем отпор и ги совладаа есес бригадите наебаа и тоа во повеќе наврати.

Батали клатење врата со докази како Европа му се спротивставила на фашизмот! Мај ес, Американците и Русите ги совладаа Немците, така да све остало е само перење валкани гаќи на убавата Европа - античката девојка Европа била заведена од богот Зевс кој се претворил во бик и така ја плеснал малата. Чиста бре зоофилија, ко да читам сценарио на некоја од другарките на Чичолина кога се подготвува за документарец за интерактивен однос со животни. Бугарските историчари/политичари, како и секој кој има проблем со идентитетот, агресивно се нафрлаа со векови на околните народи се со цел да докажат дека тие се Бугари, асимилација како модус вивенди, ама не им успеваше секогаш.

Нивната современа политика и краток памет на оние на кои им го направија тоа доведоа постојаноста во глупоста на нивната политика да стане и виртуелна стварност за дел од политичарите и историчарите во Бугарија, како што кажа еден писател на Саемот на Книгата, бугарски писател: - Во Бугарија можеш да бидеш историчар само ако си националист. Јас искрено сметам дека Бугарите се многу напатен народ, историјата ептен грубо се поигрувала со нив. Не така одамна беа сојузници на Германија во Втората светска војна, за веднаш по неа да станат главните измеќари на Русите во комунизмот во кој беа едни од најверните следбеници. Тоа Русите во нивната немилосрдност ги користеа за време на Студената војна како темен шпајз за чување најгадни работи. Фабрики за производство на фалсификувани Марлборо, виски Џони Вокер кои беа само сегмент од нивната полтронска политика кон браќата им нивни Руси. Ај да беше само конзервната индустрија која беше најголемата државна структура за производство на лажни брендови (подоцна еволуираа во штампарии за ЦД-а и ДВД-а се сеќавате, нели?) но и на највалканите работи на КГБ, атентати, дрога, егзекуции. Фургоните како движечка индустрија за транспорт и спроведување политика кон цели малцинства со шут карта надвор од границите...истоварот на Албанци или чистката нивна надвор од Бугарија, а по некоја деценија Турците наебаа...а најдоа и турски Бугарин да го убие и папата, фала Богу не му успеа...

Корените ќе им се см'кнат ко расшкембани гаќи се до атентатот на Глигоров, Мултигруп... а бе треба талент да имаш за таков криминал, светски можам да кажам... И од каде толку демонизирани умови? Велат дека коренот е во тоа што кога имаш некаков внатрешен проблем, со радикализација го заташкуваш оти не може да се реши. Голем дел од Бугарите се побугарчени Македонци, да едно сме, се согласувам, но ова е вашиот корен, ние сме носителите на вашиот идентитет. Но оној кој еднаш си ја продал душата спремен е да прави злодела и кон сопствениот татко какви нема на светов само да ја закопа вистината да не му излегува пред очи. Затоа треба колективна психоанализа со призивање на духот на Фројд и кадење од три помесни цвркви за да им се среди умот и спаси душата. Душмани станаа на сопствените предци.

Бугари, Булгари, Татари, и уште сто имиња за себе и својата земја, тоа е слика на криминалец. Само криминалец има повеќе имиња, само шпиунот постојано си го менува името и идентитетот и ако некој му го открие, ќе биде егзекутиран. Перверзијата и е блиска на Европа, за жал, но тука е коренот на нивната природна симбиоза со бугарското општество. А чудна работа, оваа наша македонска земја секогаш имала едно име и едно име на нејзиниот народ. Никакви варијанти, разни изговори или антички праимиња, нема ништо, отсекогаш сме биле и сме се викале Македонија и Македонци. Проверете ја само лепезата на називи на сите околни, па и подалечни земји, чиста шизофренија.

Сепак, најтешката работа паѓа на нашите плеќи, оти ние сме родителите на тие залудени деца, ние го имаме наследството на предците и ние сме тие кои мораме да ги истрпиме своите одбегнати синови и ќерки, додека да се вразумат и пораснат, а на кои за жал, не им помогнаа ни жестоките шамари што ги попија во текот на историјата. Мораме со љубов кон нив, оти тие се наши, иако не се свесни.